Η ΕΞΙΣΩΣΗ ΠΕΜΠΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ

Στο βασσιλειο των αριθμων καθε πολυωνυμικη εξισωση ειχε τοσες λυσεις οσες δηλωνε και ο βαθμος της δηλαδη ο μεγιστος εμφανιζομενος εκθετης.ηταν ολοι χαρουμενοι,καθε εξισωση εβαλε σκοπο της ζωης της να βρει τις ριζες της.την αρχη εκανε η μικρουλα η πρωτοβαθμια


αχ+β=0

αφου εψαξε για λιγο βρηκε τον αριθμο που τη μηδενιζε και την εκανε να αισθανθει επιτελους γυναικα.ηταν ο -β/α και της εφτανε,διοτι η πρωτοβαθμια ηταν και μονογαμικια.

απο κει και πανω οι αλλες εξισωσεις ως πιο ανατολιτισσες ηθελαν πολους εραστες.η δευτεροβαθμια 2 η τριροβαθμια 3 και τα λοιπα.οσο ανεβαινε ο βαθμος τοσο ανεβαιναν και οι απαιτησεις της γυναικας(καθολου τυχαιο ε?).τελος παντων η δευτεροβαθμια βρηκε τις δυο ριζες ψαχνοντας λιγο μακρυτερα απο την πρωτοβαθμια.επρεπε να ταξιδεψει ως τη χωρα της διακρινουσας για να δει χαρα στα σκελια της!η διακρινουσα ηταν η χωρα που πηγαιναν διακοπες οι συντελεστες της εξισωσης για να γλιτωσουν απο κεινη τη γλιτσα τη μεταβλητη χ που εννιοτε το επαιζε και αγνωστη για να ικανοποιησει την ψωναρα της.αστα να παν. ηταν λοιπον η δευτεροβαθμια

αχ^2+βχ+γ=0

και η διακρινουσα της η Δ=β^2-4αγ και τελικα βρεθηκαν οι δυο ζητουμενοι εραστες

χ_1=(-β+Δ^1/2)/2α και
χ_2=(-β-Δ^1/2)/2α

και ησυχασε και αυτην,θα χε παντα αυτους του δυο για να την κανουν σκουπιδι,να τη μηδενιζουν.η τριτοβαθμια και η τεταρτοβαθμια εξισωση ξεσαλωσαν εντελως.η πρωτη βρηκε τρεις και η δευτερη βρηκε τεσσερις η λυσαρα.τελειωσαμε και μ αυτες.ειχε ερθει η σειρα της πεμπτοβαθμιας εξισωσης να βρει τους 5 εραστες της.

εν τω μεταξυ ολες οι προηγουμενες ηξεραν ποιον ακριβως γυρευαν διοτι οι ριζες τους δινονταν απο μια συγκεκριμενη συνταγη που εξαρτοταν καθε φορα απο τους συντελεστες.το ιδιο ηθελε και η πεμπτοβαθμια για τον εαυτο της.γιατι αυτες ξερουν τι να ψαξουν και γω να μην ξερω?αναρωτηθηκε και λογικα.γιατι να μη βρω και γω τις πεντε ριζες μου αμεσως στη χωρα της διακρινουσας?

ακουγοντας αυτο η μεταβλητη χ θυμωσε,τσαντιστικε,τα πηρε στο κρανιο.κατσε ρε φιλεναδα της λεει,εγω τι ρολο βαραω?θες μονο να καθομαι και να με αντικαθιστας μ αυτους που σε μηδενιζουν?ε λοιπον οχι,ως εδω.

απο δω και περα σταματουν τα γιατροσοφια και οι συνταγες.το R δεν ειναι τσελεμεντες να μαγειρευεις εσυ οτι γουσταρεις!

και αποφασισε το χ να μπερδεψει τοσο πολυ τις συνταγες που να μη μπορει να βρει καθε εξισωση τις ριζες της κατ ευθειαν απο τους συντελεστες της εκτος αν επροκειτο για πρωτοβαθμια η δευτεροβαθμια.αποφασισε να χαλασει τη συμμετρια στη χωρα της διακρινουσας ετσι που να γινει ενα απεραντο αχουρι για να μη μπορει κανεις να ψαξει μεσα της εκτος απο τις προηγουμενες εξαιρεσεις.αυτη η ευκολια(που λεγεται επιλυση με ριζικα) ειχε χαθει μια για παντα και καθε εξισωση θα επρεπε να ψαξει πολυ και ολομοναχη για να βρει τους εραστες της.

η πρωτη χαμενη ηταν η πεμπτοβαθμια εξισωση και ακολουθησαν και οι υπολοιπες.και μαλιστα τη στιγμη που ο i τις διαβεβαιωνε πως καπου πανω στο επιπεδο θα υπηρχαν οι πολυποθητοι αριθμοι.σαν το μαρτυριο του σισσυφου δηλαδη εγινε η δουλεια.

κι απο τοτε σαν τρελες απειρες εξισωσεις τρεχουν να βρουν τις ριζες τους.ξεροντας παντα πως αυτες καπου βρισκονται και πως ποτε δε θα βρεθει ο μαγικος χαρτης που οδηγει σ αυτες.απο μακρια κι αγαπημενοι δηλαδη!!